Πρόγραμμα Κοινωνικής Δράσης
(εισήγηση προς το Δημοτ. Συμβούλιο του Δήμου Δράμας )
O ρόλος των ΟΤΑ, ως πρωτογενών θεσμών λαϊκής κυριαρχίας και κύτταρων Δημοκρατίας οφείλει να αναπροσαρμόζεται σε κάθε χρονική συγκυρία με βάση τα δεδομένα της και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών.
Οι ΟΤΑ οφείλουν να εκφεύγουν μιας αντίληψης, που τους θεωρεί διαμεσολαβητές της κρατικής-κυβερνητικής πολιτικής με βάση τις χρηματοδοτήσεις και τους μετατρέπει σε υπηρεσιακούς μηχανισμούς.
Ως θεσμός άμεσης Δημοκρατίας, έχουν την δυνατότητα να αντιλαμβάνονται άμεσα τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και να δρομολογούν λύσεις δημιουργώντας δομές και ασκώντας πολιτικές που απαλύνουν τον πόνο και τις ανάγκες των πολιτών.
Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη φύση τους βρίσκονται πιο κοντά στον πολίτη απ΄ ότι η Κεντρική Κυβέρνηση. Αυτό εξ ορισμού τους κάνει περισσότερο αρμόδιους, αλλά κυρίως περισσότερο ικανούς να ασκήσουν κοινωνική πολιτική, τουλάχιστον στο επίπεδο της καθημερινότητας. Κοινωνική πολιτική ουσιαστική, προσανατολισμένη στις ανάγκες και στα προβλήματα των κατοίκων, αλλά και στις ιδιαιτερότητες και τις προοπτικές του τόπου.
Οι Δήμοι και οι κοινότητες αποτελούν τον πρώτο δέκτη κοινωνικών προβλημάτων, λόγω της άμεσης επαφής τους με τον δημότη. Βρίσκονται κοντά του σχεδόν αμέσως μετά τη γέννηση του, με τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, μέχρι και τα γεράματα του, με τα ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ κλπ. Βρίσκονται όμως κυρίως κοντά στα αδύναμα μέλη της κοινωνίας, δείχνοντας το ανθρώπινο τους πρόσωπο, παρέχοντας οικονομική στήριξη σε οικογένειες σε δύσκολες στιγμές, αλλά και με αξιόλογα προγράμματα, όπως το ‘‘Βοήθεια στο Σπίτι’’, που η επιβίωση του δυστυχώς κινδυνεύει στις μέρες μας λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης
Στην διαδικασία αυτή οι ΟΤΑ πρέπει να διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο και να αναλαμβάνουν ενωτικές πρωτοβουλίες συνεργασίας με την Εκκλησία, φορείς, το Εργατικό Κέντρο, το Επιμελητήριο, τις επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις, κοινωνίες πολιτών, ιδρύματα, επιφανείς και εύπορους πολίτες, αλλά και επιχειρήσεις.
Η λογική δημιουργίας νέων δομών και άσκησης νέων πολιτικών κοινωνικής προστασίας από τους ΟΤΑ χρειάζεται να θεωρεί την κοινωνική πολιτική υποχρέωσή τους και όχι λειτουργία ελεημοσύνης.
Να σέβεται την ατομικότητα καθενός πολίτη και να αποτελεί υποστηρικτικό μηχανισμό υπέρβασης της δύσκολης περιόδου που βιώνει.
Να μην θυμίζει ουρά συσσιτίου και να μην δημιουργεί ψυχολογία επαιτείας.
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο παραγοντισμού και μηχανισμό πελατειακού συστήματος.
Για εμάς το δίχτυ κοινωνικής προστασίας που οφείλει να στήσει ο Δήμος Δράμας αποτελεί πρώτη προτεραιότητα.
Θεωρούμε ότι η υγεία και η μόρφωση αποτελούν κοινωνικά αγαθά που κρίνουν τον βαθμό πολιτισμικής εξέλιξης κάθε κοινωνίας ανεξάρτητα της οικονομικής συγκυρίας.
Οι πρωταρχικές ανάγκες για όλους τους δημότες σε διατροφή, ένδυση, και ύπαρξη βασικών συνθηκών διαβίωσης (π.χ. θέρμανση κλπ) αποτελούν υποχρέωση για όλη την κοινωνία και κατ επέκταση για τον Δήμο μας.
Είναι βέβαιο ότι η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες σε πρωτοφανή φαινόμενα φτώχειας και αποκλεισμού.
Ο ρόλος λοιπόν που καλούνται να επιτελέσουν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως άμεσοι αποδέκτες των οικονομικών προβλημάτων των δημοτών, πρέπει να προσαρμοστεί στα σημερινά δεδομένα.
Κάθε Δήμος καλείται να περικόψει τις περιττές δαπάνες και να καταγράψει εκ νέου τις ανάγκες των δημοτών του, δημιουργώντας ένα κοινωνικό δίκτυο συνεργασίας για την ανακούφιση των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, με τη συνεργασία φορέων, πολιτών και επιχειρήσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο η δημοτική παράταξη «Μαζί για τη Δράμα» εντάσσει τις ακόλουθες προτάσεις: