Σελίδες

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Παράδειγμα προς μίμηση

Με επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής, η βουλευτής Δράμας του κυβερνώντος κόμματος κ.Χαρά Κεφαλίδου αναφέρει ότι επιστρέφει το βουλευτικό της αυτοκίνητο και παράλληλα ζητά να κατατίθενται στον Λογαριασμό Αλληλεγγύης του Κοινοβουλίου τα χρήματα από τις συμμετοχές της στις Επιτροπές.
Είναι αλήθεια ότι η κ. Κεφαλίδου ξεχωρίζει για το έντονο ανθρώπινο στοιχείο που διαθέτει και κυριαρχεί στην κοινωνική αλλά και πολιτική της ζωή.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν παρά να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες που την διαφοροποιούν από την αλλαζονική εξουσία και τους εκφραστές της, τόσο τοπικά, όσο και πανελλαδικά.
Ούτως ή άλλως η σύνεση και  η μετριοπάθεια χαρακτηρίζουν την κ. Κεφαλίδου. 

 


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Ενώ δεν είναι λαϊκισμός να χαρτοπαίζεις όλη την νύχτα και να απατάς την γυναίκα σου και να μην έχεις εργαστεί ποτέ...

Ανώνυμος είπε...

ΕΑΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΑΗΔΟΝΗ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΤΗΝ ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ ΤΗΝ ΕΚΟΨΕ ...ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ !

Ανώνυμος είπε...

Για να πείσει η κ, Κεφαλίδου θα πρέπει να παραιτηθεί απ΄όλες τις βουλευτικές ασυλίες και να διατηρήσει μόνο τον μισθό της βουλευτού, επίσης να διώξει και τους αστυνομικούς καθώς και τους υπαλλήλους που απασχολεί στα γραφεία και τους πληρώνει ο Λαός και κοστίζουν ένα τσουβάλι λεφτά στο κράτος μας. Όσο για τον έτερο Καππαδόκη όταν εμφανισθεί στη Δράμα θα του πούμε ένα τραγούδι.

Ανώνυμος είπε...

Τέτοιου είδους κινήσεις έχουν κάποια συμβολική αξία όταν αποτελούν προϊόν συνολικής πολιτκής πορείας, συμβαίνουν σε ομαλές συνθήκες και όχι όταν οι βουλευτές έχουν καταλήξει να μην τολμούν να εμφανιστούν στην περιφέρειά τους. Πολύ φτηνός περιστασιακός λαϊκισμός που δεν καταφέρνει να σκεπάσει την αγωνία της πολιτικής επιβίωσης.

Ανώνυμος είπε...

Θυμάμαι τη συέντευξη του Κυριαζίδη στους Ψιθύρους πριν 5 μήνες...

Ανώνυμος είπε...

Απλως ειναι ενα παραδειγμα και τιποτα περισσοτερο. Μιμητες εντος του κοινοβουλιου δεν νομιζω να υπαρξουν αλλοι. Αλλωστε η εννοια του βουλευτη, αλλά και του πολιτικου, διαχρονικα εχει πλεον μεταμορφωθει. Σε αυτο βεβαια είμαστε όλοι συνυπευθυνοι, διοτι ψηφιζουμε ανθρώπους για το προσωπικο και όχι για το ευρυτερο κοινωνικο συμφερον. Παραδειγματα που το αποδεικνυουν αυτο, υπαρχουν πολλα. Κατα την αποψη μου λοιπον, πολιτικα πρόσωπα, που σε πρωτη φάση ακολουθουν κομματικες γραμμες οι οποίες ειναι καταδικαστικές και οδυνηρες για το μελλον του τόπου και στη συνεχεια προβαίνουν σε κινησεις οι οποίες αναδεικνύουν τις κοινωνικές τους "ευαισθησίες", δεν είναι παρα μόνο υποκριτές και απαραδεκτοι.